Jerzy Stuhr: Tak sobie myślę...

Jesienią 2011 r. pojawiła się informacja o poważnej chorobie Jerzego Stuhra. Uwielbiany przez publiczność aktor rozpoczynając walkę o życie, zaczął pisać. Niemal każdego dnia, w szpitalu i w domu, w wolnych chwilach spisywał swoje myśli, refleksje i obserwacje. Dziennik, który w ten sposób powstał, jest nie tylko zapisem walki, ale też świadectwem miłości do życia. Jerzy Stuhr w „Tak sobie myślę...” komentuje aktualne wydarzenia polityczne w Polsce i Europie. Czasem z przekąsem, a czasem bardzo serio śledzi wydarzenia sportowe. Najwięcej miejsca poświęca kulturze. Pisze o swej karierze i swej aktorskiej misji. Zastanawia się, co to znaczy być aktorem we współczesnym świecie. Momentami zamienia się nawet w krytyka filmowego i dogłębnie analizuje oglądane filmy. Choroba nie jest przewodnim tematem książki. Stanowi jedynie tło dla wydarzeń mających miejsce poza szpitalnymi oknami.

Jerzy Stuhr to jeden z najpopularniejszych i najbardziej wszechstronnych polskich aktorów. To także reżyser filmowy i teatralny, który w latach 1972-1991 był mocno związany z krakowskim Teatrem Starym.  Aktor pełni stanowisko rektora krakowskiej PWST, gdzie jest również wykładowcą. Wielokrotnie nagradzany laureat licznych prestiżowych nagród. Otrzymał m.in. Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" w 2005 r., a także Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w 2011 r. za wybitne zasługi dla kultury polskiej oraz za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności pedagogicznej. Jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej przyznającej Felixy.